طبق برخی از آیات و روایات، پیامبران و ائمه اطهار: شاهد و ناظر اعمال انسانها هستند و بر اساس همین جایگاه الهی، آنان در قیامت میتوانند در خصوص اعمال انسانها گواهی دهند و حتی با اذن پروردگار، به محاسبه اعمال انسانها بنشینند.
در این مقاله که با روش توصیفی ـ تحلیلی نگارش یافته، این منزلت پیامبران و ائمه: از منظر قرآن و روایاتْ بررسی، و به این پرسش، پاسخ داده میشود که چرا پیامبران و اهل بیت: ناظر و شاهد بر اعمال مردم هستند و این نظارت و شهادتْ چگونه صورت میگیرد؟ این بررسی نشان میدهد طبق شماری از آیات و روایات، پیامبران و ائمه اطهار:، به عنوان اولیای الهی و حجتهای پروردگار در روی زمین، میتوانند از برنامههای زندگی مردم اطلاع یابند. این آگاهی ـ که با اذن خداوند صورت میگیرد ـ دارای حکمتهای مهمی است؛ از جمله اینکه باور قلبی به این موضوع، به عنوان یک عنصر تربیتی، می تواند انسانها را در کلیه برنامههای زندگیْ مصون سازد و رفتارشان را کنترل کند. همچنین باعث احساس مسئولیت انسانها نسبت به زندگی خود و دیگران میگردد و سبب میشود انسانها با انگیزه نیرومندتر و با هدفهای متعالی زندگی کنند.
)